Bugün Qingming, cennetteki annem için bir kalp lambası yakıyor, bir kadeh bahar şarabı sunuyorum, kopmayan özlemleri iletiyorum, sizi düşündüğüm karanlığı aydınlatıyorum. Umarım başka bir dünyada, dört mevsim huzur içinde, yıllar kaygısız geçer.

"İmparatorlukta yeniden aydınlık, insanların kalbinde endişe var." Aydınlık mevsiminde, ince yağmurlar yağıyor; gökyüzü ve dünya hafif bir hüzünle dolup taşıyor. Özlem kalpte dalgalanıyor, yıl geçtikçe durmuyor. Ayrıldığınızdan beri, dünyadaki ışıklar hâlâ parlak, ama benim dünyamın bir köşesi karardı.
Bir zamanlar, siz ışık altında kıyafetleri onarıyordunuz, soğuk gecemi ısıtıyordunuz; bir zamanlar, siz ocak başında meşguldünüz, yıllarımı dolduruyordunuz.
Kaç kez, gece yarısı rüyalarımda adınızı hafifçe çağırdım, zamanın geri akmasını umarak, bir kez daha elinizi tutmak ve sesinizi duymak için. Ama şimdi, sadece bir avuç toprak kaldı, yaşam ile ölüm arasında bir mesafe var. Artık anneciğimin fısıldadıklarını duyamıyorum, artık annemin gölgesini göremiyorum.
"Hayat, gökyüzü ve dünya arasında, birdenbire uzak bir yolcu gibi." Ne kadar çaresiz olursa olsun, ne kadar ayrılık acısı ve özlem dolu hissetse de, sadece özlemleri kalbinin derinliklerinde gömmek zorundadır.
Anne, bilirsiniz ki, sizi bir kez daha görmek ne kadar isterdim, hatta sadece bir anlığına bile? Geri kalan hayatımda, sadece rüyamda sizinle yeniden buluşmayı diliyorum.
Bugün Qingming, kalbimde bir ışık yakıyorum, umarım bu hafif ışık, sizin başka bir dünyadaki yolunuzu aydınlatır; özlemim, zaman ve mekanı aşarak, uzaklardaki evinize sıcaklık getirir.🙏🏻🙏🏻🙏🏻🙏🏻🙏🏻🙏🏻