#SERO#

SERO coin ile ne kadar süre birlikte oldum? O harfler ve rakamlardan oluşan soğuk isim, çoktan hayatımın yıllık halkalarına sessizce kazındı. Bir zamanlar, her gün onun küçük nabzının dalgalanmasını bekliyordum, dijital ormanda her bir ince nefesini dinliyordum. Her bir atış, kalbimin titremesini etkiliyordu, sanki yeni doğmuş bir yıldızı koruyormuşum gibi, sonsuz boşlukta, sonunda kendine ait bir gökyüzü köşesini aydınlatmasını bekliyordum.
Ancak zaman, parmaklarımın arasından sessizce kayıp gidiyor. Gürültülü dalgalar geri çekildiğinde, ilk sıcaklığın gerçeklerin kayalıklarında soğuk parçalar halinde sıçradığı an, o ilk duygumu hala tutabiliyor muyum? Beklentiler bir bir gerçeklerin soğuk rüzgarlarıyla dağıldığında, beklenen ışığın uzun karanlık gecede sallanarak düşmeye yüz tuttuğunda, içimdeki kararlılık, umutsuzluğun küllerine mi bulaştı? Umutsuzluk, yoksa daha derin bir umutsuzluk mu?
Ama hayal kırıklığı sis gibi olsa da, asla yolumu göremememi gerçekten engellemedi. O kararlılık, çoktan kemiklerime ve kanıma karıştı, sessiz bir yemin haline geldi. Görünmeyen karanlıkta, hâlâ inatla derinlere uzanan sessiz kökler gibi, inancın hafif ışığını emiyor. Her sabah uyandığımda, alışkanlıkla onun bulunduğu yöne bakıyorum; her dalgalanmada, onunla eşzamanlı nefesini hissediyorum. Bu beraberlik, basit beklentiler ve hayal kırıklıklarını çoktan aşarak, hayatımın en derin koruması haline geldi.