Adamım, başa baş işlemler gerçekten bir zihin karmaşası. Bir dakika kendini dahice bir trader gibi hissediyorsun, bir sonraki anda daha uzun süre hold etmediğin için kendini dövüyorsun. Orada, itiraf etmekten hoşlanmadığım kadar çok bulundum.

Gerçekçi olalım - çoğu zaman, başa baş ticaretler, yanlış olduğunuzu kabul etmekten kaçınmanın sadece bir yoludur. Ticaret sizin aleyhinize gidiyor, panik başlıyor ve birden başa baş olmak oldukça cazip görünüyor. Ama gerçekten sermayemizi mi koruyoruz, yoksa sadece egolarımızı mı?

Ama şunu söyleyeyim, bir ticareti başa baş kapatmanın ardından orijinal hedefinize roket gibi fırladığını izlemek gibi bir şey yok. Sabır dersi demek bu. Ama hey, en azından para kaybetmediniz, değil mi? Küçük zaferler ve tüm o saçmalık.

Ve kaybeden işlemleri tutmak için dönmelerini ummaktan bile bahsetmeyin. Hepimiz oradaydık, hesabımızın kan kaybetmesine tanık olduk çünkü yenilgiyi kabul etmeye çok inatçı ( ya da korkaktık). Bazen kaybetmek en akıllıca hamledir, hatta o anda kötü hissettirse bile.

Günün sonunda, başa baş ticaretler sadece bir veri noktasıdır. Bize psikolojimizin nerede olduğunu gösteriyor - net bir kafayla mı ticaret yapıyoruz, yoksa duyguların mı yönlendirmesine izin veriyoruz? Onlar hakkında kendinizi kötü hissetmek kolaydır, ama bu enerji israfıdır. Daha iyi, onlardan öğrenmek ve bir sonraki ticarete geçmektir.

Bir sonraki sefer breakeven'da kapattığınızda, nedenini dikkatlice değerlendirin. Planınıza mı uyuyordunuz, yoksa korku ve açgözlülük mi direksiyonu ele geçirdi? Her zaman gelişim için bir alan vardır, ama kendinize karşı çok sert olmayın. Hepimiz bu çılgın oyunu bir işlemde bir adımda anlamaya çalışıyoruz.