Yeni bir çerçeve ortaya çıkıyor ve bu, ulusların yeşil geçişe nasıl yaklaşacağını yeniden şekillendirebilir. Bu iklim odaklı anlaşma, birçok politika yapıcının zorlandığı bir konuyu ele alıyor: Yerel ekonominizi sarsmadan agresif çevresel hedefleri nasıl teşvik edersiniz?

Bu yaklaşımı ilginç kılan, sürdürülebilirlik hedefleri ile gerçek dünya ekonomik baskıları arasında bir denge kurma çabasıdır. Ülkeler sadece bir düğmeye basarak yeşil enerjiye geçemezler—işçilerin işe ihtiyacı var, sanayilerin uyum sağlaması için zamana ihtiyacı var ve politik gerçekler önemlidir.

Buradaki model, benzer zorluklarla başa çıkan diğer uluslar için bir referans noktası haline gelebilir. Çevresel ilerleme ile ekonomik istikrarın mutlaka çelişmediğini kabul eder. Birini seçmek yerine, çerçeve her ikisinin de akıllı politika tasarımı ile birlikte ilerleyebileceğini öneriyor.

İklim stratejilerini hâlâ oluşturmakta olan bölgeler için bu, yarının çevresel ihtiyaçlarını bugünün ekonomik gerçekleriyle dengeleyen bir potansiyel yol sunmaktadır.