Zor bir gerçek söyleyeyim: kripto dünyası böyle, para kazanmak diş macunu sıkmak gibi, para kaybetmek ise barajı açıp su boşaltmak gibi.

Her sefer likitlenme yaşadıktan sonra bilgisayarın önünde oturup boş boş bakıyorum, aklımda tek bir düşünce var - bu parayla uçak bileti alsaydım ne kadar güzel olurdu! Güneydoğu Asya'da uzanmak, Avrupa'da rüzgar almak, K çizgisine bakmaktan çok daha iyi.

Ama o zaman? Kafamda sadece "bu dalga iki katına çıkabilir" "biraz daha bekleyelim, sonra fırlayacak" düşünceleri vardı.

Açgözlülük gerçekten baş belası. Ne zaman kar almayı bilsem, elim bir türlü dinlemiyor; düşüşleri izlerken, hâlâ kendimi "teknik düzeltme" diye kandırıyorum. Uyandığımda, hesabım zaten korkunç bir şekilde yeşil.

İnsan doğası işte, bu kadar ironik. Kayıp yaşarken kendine iki tokat atmak istiyorsun, bir sonraki işlemde yine kafanı duvara vuruyorsun.

Ah, yine boş pozisyona bakarak tatili özlediğim bir gün😭