Bunu hayal et: Beş yıl sonra, başardın. Finansal özgürlük açıldı, aile hayatı gelişiyor, uğruna çok çalıştığın her şey nihayet yerli yerinde.

Sonra bir akşam, partnerin sana bakar ve sorar: "O günleri hiç özlüyor musun?"

Ve işte böyle, beyniniz geri sarılır. Gözleriniz yanana kadar grafikleri izleyerek geçen geç saatler. Gece 3'te Discord bildirimleri. Pazarın bir gecede %40 düştüğünde midenizde hissettiğiniz o kötü his. 10 kat kazanmanın heyecanı. Portföyünüz altı haneli rakamlar arasında günlük dalgalanırken anında erişte ile yaşamak.

Gerçek? İçinizin bir parçası kesinlikle onu özlüyor. Stresi ya da kaygıyı değil - hiç kimse panik satışları için nostaljik değil. Ama o ham yoğunluk? Hiçbir şeyden bir şey inşa ettiğinizi hissetmek? Sadece *anlayan* diğer degens ile olan dostluk? Bir şeyin büyük bir şeye erken dahil olduğunuzu hissetmek?

Bu gerçekti. Bu önemliydi.

Kaos seni şekillendirdi. Kayıplar sana öğretti. Kazanımlar vizyonu doğruladı. Ve evet, belki artık her 30 saniyede bir CoinGecko'yu yenilemiyorsun. Belki dengeyi, perspektifi, diğer öncelikleri buldun.

Ama kripto piyasalarının siperlerinde geçen o yıllar? Her zaman kim olduğunuzun bir parçası olacak. Soru, bunun özlemini çekip çekmediğiniz değil. Yeniden yapar mıydınız?

Ve ikimiz de bunun cevabını biliyoruz.