Ormanın içinde sonsuz güzelliği buluşmak

Bir zamanlar, dünyanın güzelliğinin çoğunlukla gürültülü ve göz alıcı olduğunu, özenle canlı renklerle tasvir edilmesi gerektiğine inanıyordum. Ta ki o öğleden sonra, dere kenarındaki eski ağacın altında, görüntü çerçevesinden bakarken, onunla göz göze geldiğimde, gerçek güzelliğin sessiz, bütün ve neredeyse bir kehanet gibi bir varlık olduğunu anladım.
O, çatlamış sessiz ağaç gövdesine yaslanmış, adeta ağaç ruhundan fışkıran nazik bir çiçek gibi. Parçalı çiçekli elbisesinin koyu kahverengi zemin rengi, ağaç gövdesiyle aynı; üzerinde dağınık sarı küçük çiçekler, abartılı değil, sıradan da değil, onunla bütünleşiyor. İnce askı, zayıf omuzlarından kayar gibi, doğuştan gelen hafif bir hüzünle başa çıkmakta zorlanır gibi.
Odak mesafesini ayarladığımda, yüzü görüş alanımı dolduruyor. Güneş ışığı, katman katman yapraklardan süzülerek yüzüne düşüyor, alacakaranlık kadar yumuşak. Yüzü, nazik bir yeşim gibi pürüzsüzken, o gözler, ruhun bulunduğu yerdir.
Tam nefesimi tutarken, o gözlerini kameraya dikti. Bir an için zaman dondu, dere suyu, rüzgar sesi ve çekirgenin cıvıltısı durdu. O gözler, sanki iki derin kaynak gibi, yaz ormanının derin ve huzurlu sessizliğini yansıtıyordu, derinliklerinde ise ateşler yanıyordu. Gözlerinde sorgulama, şaşırma veya huzursuzluk yoktu, sakin bir şekilde bana bakıyor, insana ait olmayan bir saf merhamet ve naz ile doluydu. Sanki beni inceliyordu, sanki bana ulaşılmaz geçmiş veya geleceği gözlüyordu.
Tozla kaplı, huzursuz ruhum, bu bakışla arındı. O anda, sanki bir inanç noktasına ulaşan bir mürid gibi, sadece sessiz bir duyguyla kaldım.
Panikle, deklanşöre bastım, "tık" sesi bir iç çekiş kadar hafifti. Bu ses onu rahatsız etti, gözlerini hafifçe kırpıştırdı, zaman yeniden başladı. Dudaklarında çok hafif bir gülümseme belirdi, su yüzeyindeki hafif dalgalanma gibi, sonra döndü, elbisesinin ucu yeşil çimleri hafifçe okşayarak geri döndü.
O, orman arasında bir hayal gibi, yoğunlaşan ışık ve gölgelerde kayboluyor. Kameramı sıkıca tutuyorum, yakaladığımın sadece bir fotoğraf olmadığını biliyorum, aynı zamanda gençlik özlemi, "güzellik"in başlangıç ve bitiş tanımı. O, kalbimdeki sonsuz tanrıça.