Piyasanın en kaotik olduğu zamanlar, genellikle bir sonraki döngünün tohum oyuncularını barındırır.

Son zamanlarda Lorenzo Protocol adlı projeye dikkat ettim; klasik DeFi protokollerinden tamamen farklı bir tarzı var.

Ne abartılı üç haneli APY’lerle göz boyama var, ne de büyük anlatılarla süsleme yapıyorlar.

Sadece tek bir işe odaklanıyorlar—geleneksel varlık yönetiminin fon yapısını doğrudan tokenize edip, bütünüyle zincire taşıyorlar.

Kulağa basit geliyor ama etkisi tahmin edilenden büyük olabilir.

Son birkaç yıldır, “geleneksel finans zincire taşınıyor” lafını duymaktan bıktık. Yapılandırılmış ürünler, kombinasyon stratejileri, fonların tokenize edilmesi... Kavramlar havada uçuşuyor, gerçekten hayata geçen kaç tane var?

Neden bu kadar zor?

Çünkü geleneksel fonlar, “tek bir likidite havuzu” kadar basit değil. O, strateji, varlık tahsisi, risk yönetimi, bölünmüş portföyler, alım-satım kuralları gibi başlı başına bir sistem bütünüdür. Bu yapıyı zincire taşımak için her adımın mantığını çözmek, yeniden yapılandırmak ve sonra zincire aktarmak gerekir.

Lorenzo’nun yaptığı tam olarak bu zorlu işi üstlenmek.

Sunduğu OTF (On-chain Traded Fund), başka bir isimle sunulan endeks tokenı değil; gerçekten strateji mantığıyla çalışan bir zincir üstü fon yapısı.

Aldığınız şey, belirli bir varlığın pozisyonu değil, tam anlamıyla bir varlık yönetim planı. Bu da, altyapının çoklu varlık kombinasyonu, dinamik yeniden dengeleme, strateji yürütme gibi geleneksel varlık yönetiminin temel yeteneklerini desteklemesi gerektiği anlamına geliyor.

Eğer bu yol gerçekten işlerse, zincir üstü varlık yönetimi belki de ilk defa “laboratuvardan” çıkıp “kullanılabilir” aşamasına geçecek.