Hiç beş havuzlu fiyatlandırma yapısını duydun mu? İşte mesele şu.

Bazı IWO projeleri, ödülleri elde tutma süresine göre değiştiren çok havuzlu fiyatlandırma modelleriyle denemeler yapıyor. Ne kadar uzun süre içeride olursan, fiyatlandırma hiyerarşisinde o kadar iyi bir konumda oluyorsun. Bunu kademeli likidite bölgeleri olarak düşün—her havuz, hızlı al-sat yerine bağlılığı teşvik etmek için dinamik olarak ayarlanıyor.

Bu alışılmış bir bonding eğrisi değil. Tek bir birleşik fiyat keşfi mekanizması yerine, her biri kilitlenme sürelerine bağlı farklı ödül çarpanlarına sahip beş ayrı havuz paralel olarak çalışıyor. Erken çıkışlar mı? Alt seviye. Elmas eller mi? Premium havuza erişim.

Bu yapı, klasik bir sorunu çözmeye çalışıyor: Sadakati nasıl ödüllendirirsin ama likiditeyi öldürmeden? Buradaki cevap ise segmentasyon. Fiyatlandırmayı birden fazla katmana ayırarak model, farklı katılımcı türleri için farklı risk-ödül profilleri oluşturuyor.

Bunun standart mı olacağı yoksa niş mi kalacağı uygulamaya bağlı. Ama konseptin kendisi—basit staking APY’si yerine yapısal tasarımla elde tutma davranışını ödüllendirmek—tokenomiklere taze bir bakış açısı getiriyor.