Bir örnek gördüm, bu bana "işlem disiplini"nin ne olduğunu yeniden anlamamı sağladı.

O geldiğinde hesabında sadece 6000U kalmıştı, önceden sahip olduğu 40.000'den fazlası tamamen kaybolmuştu. O ay neredeyse her gün iflas etti - sabah kalkıp işlem açıyor, öğleden sonra pozisyonunu kapatıyor, akşam bir kez daha şansını deniyordu, tipik bir bağımlılık durumu. O çaresizliği hayal edebiliyor musun? Kaybettikçe geri kazanmak istiyor, geri kazanmak istedikçe daha da dağınık işlemler açıyordu, kötü bir döngü.

Ona koyduğum ilk kural çok basit: **Trend ikinci kez onaylanmadan girmeyeceğiz, tüm emirler önce stop-loss ile asılacak, pozisyon sabit bir orana göre ayarlanacak, kumar oynamak yasak.**

O çok katı bir şekilde uyguluyor, ama ilerlemesi korkunç derecede hızlı.

İlk ay, 6000U'yu 1.2万U'ya çıkardı. Ne kadar kazandığı aslında önemli değil, önemli olan onun işlemlerinin artık bir ritmi olması - eli titremiyor, yükselişleri kovalayıp düşüşlerde satmıyor, bir kayıptan sonra rastgele pozisyon açarak telafi etmeye çalışmıyor. Bu, bir kişinin piyasalarda hayatta kalabilmesinin ön koşuludur.

İkinci ay piyasa düzeldi. Ona stratejiyi değiştirmesini söyledim: **Ana pozisyon trendi takip eder, küçük pozisyonlar kar almak için döngüsel olarak artırılır, kar almak her zaman üç aşamada yapılır - bir miktar kilitlenir, bir miktar kar artırılır, bir miktar ise alan yaratmak için bırakılır.** O dönemde hesabı ilk kez altı haneli rakamı aştı, tüm durumu tamamen değişti.

Üçüncü ay, tamamen anladı. Diğerleri dalgalanma içinde sürüklenirken, o sadece ana yükseliş dalgasını ve geri çekilme onay noktalarını izledi. Diğerleri zirveye ulaşarak sıkıştığında, o sağlam bir şekilde trendde bekleyip yükselişi bekledi. Diğerleri yatay hareketten dolayı psikolojik olarak çökerken, o aralıkta döngüsel olarak maliyetini yavaş yavaş yükseltti. Son karını çıkardığında, hesabı 6000U'dan **350.000U**'ya çıktı.

Açıkçası, birçok pozisyon değiştiren insan gördüm ama derin çukurlardan bu kadar sağlam çıkabilenler gerçekten az.

Beni daha da şaşırtan, **para kazanırken çevreden çekilmeyi seçmesiydi.**

Birkaç gün önce mesaj attı: Yeterince kazandım, memlekete döneceğim ve bir yazlık inşa edeceğim, hayata yavaşlayarak devam edeceğim. Sonra gerçekten istifa etti, kendisi çok rahat görünüyor.

Bu, çoğu insandan daha uyanık. Birçok insan ne kadar kazanırsa kazansın, o kadar havalı oluyor, pozisyonları o kadar açılıyor, sonuçta bir geri çekilmede tüm kazançlarını kaybediyorlar; o ise tam tersine, iyi bir yerde durmasını biliyor ve ne zaman elini çekmesi gerektiğini anlıyor.

O, dönmesini sağlayan şey şans ya da yetenek değil, **sabırlı olmaya, kontrol etmeye ve ritmine göre hareket etmeye istekli olmasıdır.** Çoğu insan kayıplar içinde daha da derinlere batıyor, çünkü bu noktaları başaramıyorlar -

Zarar durdurma koymayı reddediyor, zarar durdurunca hemen geri döneceğinden korkuyor;
Pozisyonu kontrol etmeyi reddediyor, her zaman kaybını telafi etmeyi düşünüyor;
Onay beklemeyi reddediyor, dalgalanmayı görünce hemen atılmak istiyor.

Piyasa her zaman var, fırsatlar her ay var, ama para kazanmak **yöntem, ritim, uygulama** ile ilgilidir, şansa değil.

Eğer şu anki işlem durumun da karışıksa: yönü tutamıyorsan, biraz kazanıp hemen geri veriyorsan, kaybederken ritmi kontrol edemiyorsan - o zaman durup düşünmen gerçekten gerekli, belki de farklı bir yöntem denemenin zamanı gelmiştir.

Pazar fırsatlardan yoksun değil, bir sonraki fırsata ulaşabilecek kişilerden yoksun.