Biri bana 30 bin ile 5 milyon arasında nasıl geldiğimi sordu. Doğrusunu söylemek gerekirse, bu sektörde beş yıl boyunca batmadan kalabilmek için sihirli bir göstergeye ihtiyacım yoktu, sadece iki kelimeye ihtiyacım vardı - anlama.

Çok fazla insan gördüm, yeni başladıklarında herkesin teknik analizden birkaç cümle konuşabildiğini, ama sonunda düştükleri çukurların aynı olduğunu görüyorum: Pozisyon açmak çok kararlı, ama kar almanın ne kadar zor olduğunu biliyorsunuz. Yanımdaki bu eski dostların hiçbiri bununla ilgili ders ödemesi yapmamıştır.

2021 yılındaki o piyasada, 8000 token ile gelen bir arkadaşım olan Yaşar ile tanıştım. İyi bir zamana denk geldi, üç ay içinde direkt 150 bin oldu. O zaman yemeğe çıktık, birkaç kişi sırayla ona önce sermayesini çekmesini önerdik, hatta yarısını bırakıp devam etmesi bile iyi olurdu.

Sonuç olarak, bu adam kadehini tutarak gözleri parlayarak: "Daha nerelere? Onun 1 milyon olmasını beklemeliyim!"

Sonraki olayları fazla uzatmaya gerek yok. Piyasa bir dönüş yaptı, 150.000 önce 40.000'e düştü, o dipten alım yaptı; 10.000'e kadar düşmeye devam etti, küfürler savurdu; 1.000'in altına düştüğünde, bir gece uyumadı, küllük doldu taştı. Güneş doğduğunda, tüm hisselerini satıp gitti, grupta bir daha asla görünmedi. Ağızda kalan et, zorla uçup gitti - işte bu açgözlülüğün gerçek maliyeti.

Ben de pek farklı değilim. Hesabım 700.000'e çıktığında, her gün K çizgisine bakarak yukarı fırladığını görmek ne kadar güzeldi. Hep bir sonraki dalganın daha güçlü olacağını düşünüyordum. Şimdi geriye dönüp baktığımda...